Żyjemy w świecie, w którym otaczają nas przedmioty wykonane z różnych materiałów, np. z plastiku, metalu lub stali nierdzewnej. Zwłaszcza ten ostatni surowiec jest niezwykle popularny i uniwersalny, służy bowiem do budowy urządzeń i obiektów, które spotykamy w domu, samochodzie, pracy, środkach komunikacji miejskiej czy instytucjach publicznych (np. w szpitalach). Dlatego też warto znać kilka podstawowych informacji na jego temat.
Spawanie stali nierdzewnej – informacje o materiale
Stal nierdzewna to surowiec ceniony z powodu swoich właściwości, w tym zwłaszcza za odporność na korozję i duże walory estetyczne. Można wyróżnić kilka jego rodzajów, a najpopularniejszym z nich jest stal austenistyczna, która charakteryzuje się dużą odkształcalnością oraz dobrą spawalnością. Kolejnym rodzajem tego materiału jest stal ferrytyczna, wyróżniająca się stosunkowo niską zawartością węgla. Z tego powodu można ją bez trudu utwardzać poprzez obróbkę cieplną. W przemyśle wykorzystuje się również mieszanki obu wymienionych stali, zwane austenistyczno-ferrytycznymi, których główną zaletą jest duża wytrzymałość oraz plastyczność, a także lepsza spawalność. Z kolei najmniej chyba stosowanym gatunkiem jest stal martenzytyczna, charakteryzująca się dużą odpornością na ścieranie. Niezależnie od wyboru rodzaju tego materiału, jest on często wykorzystywany do budowy różnych konstrukcji. W tym celu konieczne jest spawanie stali nierdzewnej, aby połączyć owe elementy w jedną całość.
Metody spawania stali nierdzewnej
Precyzyjne spawanie stali jest skutecznym sposobem łączenia ze sobą różnych elementów stalowych. W przypadku stali nierdzewnej można stosować kilka metod spawania, a podstawowym kryterium wyboru jest analiza właściwości materiału bazowego, a zwłaszcza jego składu chemicznego. Od tego zależy przyjęcie właściwej techniki. Spawanie stali nierdzewnej wykonuje się zatem zazwyczaj przy użyciu następujących metod:
- GTAW/ TIG – jest to metoda oparta na wykorzystaniu łuku w osłonie gazów obojętnych (helu lub argonu) z użyciem nietopliwej elektrody wykonanej z wolframu. Jej zaletą jest możliwość spawania w różnych pozycjach i prosty przebieg całego procesu.
- MIG/MAG – spawanie łukowe z użyciem elektrody topliwej (tzw. drutu spawalniczego) w osłonie gazu obojętnego lub aktywnego (np. dwutlenku węgla). Charakterystyczną cechą tej metody jest wysoka jakość uzyskanej spoiny.
- PAW – spawanie łukowe z wykorzystaniem nietopliwej elektrody wolframowej w osłonie gazu obojętnego.
- GMAW – spawanie łukowe z użyciem ciągłej elektrody z metalu, odbywające się w osłonie gazów obojętnych
- FCAW – spawanie łukowe przy użyciu tzw. drutu proszkowego, z osłoną w postaci topnika umieszczonego w drucie.
- LBW – spawanie laserem przy zastosowaniu specjalnej wiązki światła, która jest zogniskowana na złączu.